ايـن پـخـش که مي‌کـني عـــــطرت

هــمـيـن پـخـش کـه مي‌کـني...

مــــــــيـان ِ هــــــمـه‌ خـــــــيابان‌هـاي شــــهـر

پـخـش که مي‌کـني عـــــطرت......

...The Rain Will Fall

Lest We Forget, How Fragile We Are

On And On... The Rain Will Fall

Like Tears From A Star, Like Tears From A Star

On And On... The Rain Will Say

How Fragile We Are, How Fragile We Are

مــــبا دا فـرامـوشـمـان شـود کـه چــــقــدر شـــکـنـنـده‌ایـم!

بـــا ران ، مــــــــــــــــداوم خـواهـد بـاریـد...

مـانــنـد اشـک ِ ســـــــتـاره‌هـا

بـــا ران ، مــــــــــــــــداوم زمــزمـه می‌کـــنـد:

كــه مـا ، چـــــــــقــدر شـــــکــنـنـده‌ایـم... چـ قـ د ر شـ کـ نـ نـ د ه

پي‌نوشت:

اغـــلـب ، آدم‌هـا هــمـه ، يـك جـور فــــكـر مي‌كـــننـد

بـرای آنـهـا ، تــنـهـا نــشـانـه‌ی حــیـا ت و حـــضـور تــو

بـخــار ِ گــرم ِ حــــضـور نــَـفــَـس‌هــایـت اسـت!

کـــــسی از تــو نــمی‌پــرســد:

كه ، هــــــآی فــــــلانـی

از خــــــــــانه‌ی دلـت چـه خـــبـر؟!

چـنـد شـب پـيـش، نـيـمـه‌هـاي شـب بـاران مي‌آمد

بــغـــضـمـان گـرفـت

The Rain Will Fall را اسـتـماع مي‌فـرموديم...

اي ياران ِ زنــدانــم

:يه جايي تو سوره يوسف هست كه ميگه

يَـا صَـاحِــبَـيِ الـــسِّـجْـن...

اي ياران ِ زنــدانــم...

من خيلي خوشم ميآد از اين دو كلمه............

پي‌نوشت:

نواي اين زخمه ، تا پاسي از شب ما را بيدار داشت...

تهران ، ساعت سه بامداد بيست‌وششم اسفند هشتادوهفت

روزهاي آخر سال

روزاي آخر سال هم يه جورايي قشنگه‌ها

با تمام شلوغي و ترافيك‌هاي قفل و سنگينش

و با تمام حجم كاري بالا و كمرشكن‌اش

پي‌نوشت:

اين روزها همه گرفتارند

!!! برخی در حال ‌ِ شستن ، برخی رنگ ‌کردن

...خلاصه ، مراقب باشید