چــــنـدیـن نـــفــر بــودیــم...
یـکـــی از مــــا
در بـــــاران
در آیـــنـه‌ای
گــــــــم شــد...
یـک روز دوشـــنـبـه
یـکـی از مـــا
اعـــــــتـمــاد از دســــت داده بــود
روی پـلــــه‌هــای خــــانـه‌ای مـانـد
هــــــمـه‌ي عــــــمـر
بـه دنـــبــال کــــفــش‌هــای گـــــم شــــده‌اش در بــــاد بــود...
یـکـی از مـــا
تـــلــفــــــظ ســـــعــادت را
نــمـی‌دانـــــسـت
در پـــایـیـز خـاکـــــســتـری عــــــمــر
در مـــــیـان بــرگ‌هــا
پــــــــنـهـان شـــد
آخــــــــــــریـــنــمـــــــان
عـــــمـر نـمـی‌خــــواسـت
ابـــر را بـه خـــانـه آورد
در بـــــاران آغـــــاز شـد
در بـــــاران عــاشـق شـد
و در آفــــــــتــاب
مـًــــــرد...
" احمد رضا احمدی"
پي‌نوشت:
- امــروز ، ايــنـجـا ، خــيـلـي ، بــــاران ، آمــد
دوشنبه - دهم آبان ماه هشتاد و نه
Posted by
Amir
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر